Le Monde des Mille Couleurs

Nog nooit gehoord van preibloemen, fijnstraal of champagnekruid? Laat staan dat je deze wonderlijke dingen al geproefd zou hebben. Geen zorgen. De meeste mensen die gewoon zijn om hun boodschappen in de supermarkt of zelfs in de biowinkel te doen, kennen immers maar een fractie van de rijkdom aan plantenvariëteiten die de natuur te bieden heeft. Wij ook en dat vinden we bijzonder jammer. Want de verborgen smaken van de wilde natuur zijn zo delicaat en zo intens dat alles wat je voorheen geproefd hebt plots flets of artificieel lijkt. De wereld bestaat uit duizenden planten, bloemen en groenten met prachtige geuren, smaken en kleuren. Reden genoeg om deze blijde boodschap de wereld in te sturen. Bij Le Monde des Mille Couleurs – een naam die alvast niet beter gekozen kon worden – kregen we de kans om ze te ontdekken en te zien groeien en bloeien.

De man achter dit bijzondere project is Dries Delanote. Hij slaagde er in om zijn planten- en groententuin te laten uitgroeien tot een echte biologische boerderij. Als een soort Alice in Wonderfarm wil Dries de natuur haar vrijheid geven. Het resultaat is kwaliteit, evolutie en een enorme biodiversiteit.

Monde Mille Couleurs

Wij gingen samen met Ann Van Steenkiste van Curiosithee op bezoek bij Dries om meer te weten te komen over zijn visie, aanpak en toekomstplannen. Voor we op stap gaan in de tuin, het veld en de serre, zetten we ons rond een tafeltje in het gras om kennis te maken. Ook Mathieu uit Parijs, chef en nu werkzaam bij Dries, vergezelt ons. Dankzij een paar lekkere biosappen en een heerlijk stukje meringuetaart met verse frambozen en rozenblaadjes wordt het meteen gezellig en ontspannen keuvelen. Met dank aan Ann en haar dochter voor deze mooie, versgebakken lekkernij. Het recept vind je hier.

Recept taart meringuerol frambozen rozenblaadjes

Monde Mille Couleurs gesprek

Hungry for More: Wat een prachtig verborgen plantenparadijs. Hoe ben je daar allemaal mee begonnen?

Dries Delanote: Zelf ben ik afkomstig van een familie boeren in het Ieperse. Het leven als landbouwer heb ik dus van thuis uit meegekregen. Al had ik zelf snel het gevoel dat ik het op een minder conventionele manier wilde aanpakken. Terwijl ik werkzaam was als leerkracht, ben ik voorzichtig met een tuin gestart waar de natuur meer vrijheid kreeg om z’n gang te gaan. Alles vanuit het idee dat de ingrepen van de mens ertoe dienen om de natuur te stimuleren om zich te ontplooien en zich te tonen in al haar diversiteit. De hedendaagse mens kent enkel nog ‘producten’ en heeft zich afgesloten van de voeding uit zijn natuurlijk biotoop. Nochtans ZIJN we als mens reeds natuur. Die ontdekkingstocht is mijn kleine oorlog.

Monde Mille Couleurs

Hungry for More: We moeten eerlijk zeggen dat de tuin er op het eerste zicht een beetje verwilderd uitziet…

Dries: Die opmerking krijg ik geregeld te horen. (glimlacht). Nochtans is dat perfect normaal, want de natuur zorgt altijd voor plantengroei. Zij wil niet naakt zijn, wat maakt dat er op de juiste plek op het juiste moment de juiste soort zal groeien. Verschillende variëteiten groeien door mekaar, maar dat maakt de planten en onze grond net sterk en gezond.

Toch is het hier geen wildernis en hebben we wel degelijk een teeltplan. Dat wil niet zeggen dat we angstvallig de controle willen behouden over elke fase in het groeiproces. Integendeel. we laten graag ruimte voor ontwikkeling. Elke plant is intelligent en wil zich voortplanten en die ruimte geven we van ganser harte. Planten krijgen op die manier een gans leven of zelfs meerdere levens.  Zo plant je bijvoorbeeld initieel kolen of prei. Daar komen eveneens bloemen uit die eetbaar zijn. Ook zien we dat bepaalde zones met gewassen jaar na jaar evolueren. Soms oogst je dus een bijproduct in plaats van wat je effectief geplant hebt. Dat komt doordat iets van het jaar voordien of zelfs een variant daarvan zich manifesteert. Als je daar niet voor open staat, dan sluit je de ogen voor zoveel andere mooie en lekkere bloemen, zaden en kruiden. Je had ze niet verwacht, maar ze zijn minstens even mooi als wat je aanvankelijk in gedachten had. We werken samen met de planten. Wij werken… zij werken.

Monde Mille Couleurs

Hungry for More: Je werkt volledig biologisch zonder enige vorm van pesticiden.

Dries: Dat klopt. Eigenlijk is het de logica zelve. Jullie spraken al van smaak, kwaliteit en gezondheid. Dat zijn nog maar enkele argumenten, want er zijn er nog veel meer, zoals ethiek en duurzaamheid bijvoorbeeld. Laat de plant zichzelf zijn, ook al moet ze daar voor strijden. Maak er geen ‘serreplantje’ van.

Ann Van Steenkiste: Ik vind het geweldig wat Dries en Mathieu hier doen. We moeten er samen naar blijven streven om zoveel mogelijk mensen bewust te maken. Ik vind dat Michael Pollan dat ook mooi doet in zijn boek In Defence of Food (Pleidooi voor echt eten), waar hij op het belang van natuurlijk eten wijst. Recht van het veld en vol voedingsstoffen, in de plaats van het ‘fake’ voedsel dat ons vaak wordt voorgeschoteld. Het is toch niet normaal dat we ons na een maaltijd vermoeid en futloos voelen, terwijl we net vol energie zouden moeten zitten.

Mathieu: Waarom zien mensen de biofilosofie vaak als een soort anarchisme, terwijl ze goed is voor mens en milieu? Mensen kijken soms verbaasd wanneer we vertellen over onze keuze om meer in harmonie met de natuur te werken en te leven. Eigenlijk zou het omgekeerd moeten zijn. Als je in de supermarkt iets koopt, zou het standaard bio moeten zijn en een label moeten krijgen als het niet zo is. Dat klinkt extreem omdat we dat niet gewend zijn, maar eigenlijk is het maar normaal.

Ann: Het wordt tijd dat we aanvaarden dat je niet het hele jaar door aardbeien en komkommers hoeft te eten. Laten we zoveel mogelijk genieten van biologische seizoensgroenten, vers en vol smaak. Het is toch jammer dat alles altijd beschikbaar lijkt te moeten zijn. Zeker als je weet dat er dan onnatuurlijke technieken aan te pas komen zoals aquacultuur, het kweken van kruiden onder kunstlicht of de continue aanvoer uit Zuiderse landen met vervuiling en misbruik tot gevolg.

Monde Mille Couleurs

Hungry for More: Het vergt wellicht een heel andere aanpak om op die manier te kunnen werken?

Dries: Natuurlijk vergt het veel inspanningen om volledig biologisch te werken. In een systeem waar de prijsdruk zo hard speelt, is dat geen evidentie. Boeren en distributeurs zien hun marges al slinken als ze er nog maar aan denken. Bij Le Monde des Mille Couleurs werken we effectief élke dag. We doen ook veel ‘gezonde voedsel kilometers op het veld’ (lacht). Zo moeten we op de ene plek bijvoorbeeld zes kolen halen op de andere 20 tomaten . Tegelijkertijd vinden we op allerlei plaatsen nog wilde kruiden of bloemen die zich op datzelfde moment in de perfecte staat bevinden om geoogst te worden. De dag nadien evalueren we alles en starten we opnieuw. Eigenlijk is onze werkwijze heel instinctief. Het lijkt op de aanpak van een wild dier dat elke dag opnieuw de beste beetjes weet te vinden. Net daarom investeren we liever in mensen, dan in machines om het proces te automatiseren. Wildfarming is een project van mensen, niet van robots.

Monde Mille Couleurs

Hungry for More: Toch zien we pastiek in het veld? Waarvoor dient dat?

Dries: We zouden graag zoveel mogelijk van het plastiek afstappen, maar omwille van twee redenen is het op dit moment nog nodig voor een aantal kleinere oppervlakten. Ten eerste is er een voordeel voor het plukken. Doordat de gewassen beschermd zijn is er minder modder en vuil, wat goed is omdat de producten niet gewassen worden vooraleer ze te leveren. Wassen betekent immers verlies van kwaliteit, smaak en energie. Ten tweede is er concurrentie van wilde planten, waardoor je het risico loopt dat die de tuin zouden overwoekeren. Dat klinkt misschien contradictorisch, want het zijn net die wilde planten die we zo kostbaar vinden. We werken ondertussen hard om alternatieven te ontwikkelen voor plastiek. Zo zullen we in de toekomst ter vervanging meer met compost of stro gaan werken. Het draait allemaal om de zoektocht naar of de productie van die kostbare mulch (plantaardige grondbedekking n.v.d.r.) die zorgt voor het sterkste ondergrondse biotoop. Voldoende uitdagingen hier bij Le Monde des Mille Couleurs dus (lacht).

Monde Mille Couleurs

Hungry for More: Hoe breng je jouw schatten tot bij de mensen? Wie zijn jouw klanten en waarom kopen ze bij jou?

Dries: Wij kiezen er bewust voor om onze producten zelf in de markt te zetten. Samenwerken met mensen uit de tranport- en distributiesector hoort daar eveneens bij. Want ook op dat niveau werk je aan een ‘project van mensen’. “Belangrijk is dat iedereen in de cyclus naar de eindconsument het totaalplaatje begrijpt en ziet dat het meer is dan merchandising. Omdat markten en groentenpakketten in deze regio nog niet zo ingeburgerd zijn, zijn we daar voorlopig nog niet mee gestart. Het zijn voornamelijk chefs die naar hier komen. Hun gedrevenheid stimuleert hen én ons om naar de beste, puurste producten met de meeste smaak te zoeken. En die vinden ze hier bij Le Monde des Mille Couleurs. De chefs doen dit trouwens echt goed. Ze ontdekken en geven hun kennis door aan de consument. Het is een waardevolle ambachtelijke energiecyclus. Van Moeder Aarde tot medemens.

Monde Mille Couleurs

Hungry for More: Hoe ziet de toekomst er uit?

Dries: Vermits we de boerderij hier van nul opgestart hebben, moeten we continu blijven werken en verbeteren om een goede balans te vinden. Maar het verveelt nooit, want er is nog zoveel te ontdekken. We blijven evolueren en proberen om voeding te kunnen kweken binnen een zo natuurlijk mogelijk biotoop. Volgend jaar experimenteren we verder met bomen, struiken, bladeren, bloemen en vruchten. We kijken daarbij graag verder dan de traditionele eetbare soorten.

Verder willen we blijven focussen op het samenwerken met mensen. Daarmee bedoel ik mensenhanden die arbeid verrichten, maar evengoed mensen die op een andere manier bij het project betrokken worden. Ik vind het bijvoorbeeld fijn dat mensen zoveel nieuwe soorten kunnen ontdekken via de chefs die hier producten halen. Zelfs voor mezelf blijft elke dag een ontdekking. Hopelijk blijven klanten in dit project geloven. Hier wordt immers hard op het proces gewerkt en niet enkel op het product. Dat verhaal willen we zo veel mogelijk uitdragen. Ik hoop echt dat mensen ‘Mille Couleurs’ kunnen blijven ontdekken in restaurants en dat we van dit project verder iets moois kunnen maken.

Op grotere schaal zou het een stap vooruit zijn als we verschillende kleine stukken grond kunnen vervangen door kleinschalige biovelden zoals dit. Mensen zijn op zoek naar eerlijke, authentieke landbouw. Naar producten vers van het veld op je bord. Stap per stap kunnen we dat samen realiseren. Laat ons investeren in de kleine stip Vlaanderen en er een energetische, ecologische oase van maken. Zo kunnen wij een mooi voorbeeld voor de toekomst van de rest van de wereld zijn.

Praktisch

Le Monde des Mille Couleurs, Zweerdstraat 6, 8900 Dikkebbus | www.millecouleurs.be | millecouleurs@telenet.be 

You Might Also Like